Nefertiti (często Nefretete - piękna, która przybyła) - żona faraona Echnatona z XVIII dynastii.
Pochodzenie Nefertiti nie jest do końca jasne. Przedstawia się teorię jakoby była księżniczką hetycką - co tłumaczyłoby jej imię, utożsamia się ją też z Taduhepą. Często przyjmuje się także, iż była córką doradcy i wezyra dworu Aj, który wstąpił na tron po śmierci Tutanchamona.
Była ukochaną żoną Echnatona, z którym miała 6 córek, w tym: Maketaton, Meritaton, Neferneferuaton-Taszerit, Neferneferure, Setepenre i Anchesenaton [("Jej życiem jest Aton"), żona Tutanchamona]. Wobec jego prawdopodobnego upośledzenia i choroby, została wyniesiona na tron jako współregent i przybrała imię Nefernefernuaton ("nadzwyczajna piękność Atona"). Jako jedyna królowa w historii Egiptu jest przedstawiana na nielicznych zachowanych płaskorzeźbach w pozach zarezerwowanych dla faraonów, np. zwyciężania lub upokarzania wrogów Egiptu oraz z 2 ramkami nad głową.
Stawiane są także hipotezy, że po śmierci swego męża objęła tron jako Neferneferuaton.
Podobnie jak Echnaton pochowana została w jego nowej stolicy Achetaton (dosłownie horyzont Atona, obecnie: Tell el-Amarna). Jednak ich grób został prawdopodobnie przeniesiony potem do Doliny Królów. Przypisuje się dla nich grobowiec oznaczony jako KV55, gdzie znalezione szczątki zostały uznane za zaginione ciało Echnatona. W grobie jednak znaleziono jedynie szczątki matki Echnatona a ciało Nefertiti uznano za zaginione.
Po upadku kultu Atona i zemście kapłanów Amona z Teb większość posągów i inskrypcji jej męża została zniszczona lub zatarta. Z jej pamiątkami nie obchodzono się tak zdecydowanie, co może wskazywać, że to ona przywróciła stary kult.
Według pewnych wskazówek, skarby znalezione w grobie przedwcześnie zmarłego Tutanchamona mogły pierwotnie być wyposażeniem grobowców jego ojca i macochy. Jego złota maska nosi ślady przeróbek, a niektóre trumny chłopięcego faraona mają kobiece piersi i później dorobione skrzydła.
7 grudnia 1912 Ludwig Borchardt odnalazł w el Amarna piękne i bardzo dobrze zachowane popiersie królowej, zatail jednak ten fakt przed egipska służba starożytnosci (Supreme Council of Antiquities) i potajemnie wywiozł zabytek z Egiptu. Obecnie znajduje się w Muzeum Egipskim w Berlinie. Rzeźba ta, przedstawiająca głowę kobiety z piękną, długą szyją i z przysługującym faraonom nakryciem głowy, stała się jednym z synonimów starożytnego kanonu piękna. Obecnie rząd Egiptu ponawia próby odzyskania skradzionego dzieła
Pochodzenie Nefertiti nie jest do końca jasne. Przedstawia się teorię jakoby była księżniczką hetycką - co tłumaczyłoby jej imię, utożsamia się ją też z Taduhepą. Często przyjmuje się także, iż była córką doradcy i wezyra dworu Aj, który wstąpił na tron po śmierci Tutanchamona.
Była ukochaną żoną Echnatona, z którym miała 6 córek, w tym: Maketaton, Meritaton, Neferneferuaton-Taszerit, Neferneferure, Setepenre i Anchesenaton [("Jej życiem jest Aton"), żona Tutanchamona]. Wobec jego prawdopodobnego upośledzenia i choroby, została wyniesiona na tron jako współregent i przybrała imię Nefernefernuaton ("nadzwyczajna piękność Atona"). Jako jedyna królowa w historii Egiptu jest przedstawiana na nielicznych zachowanych płaskorzeźbach w pozach zarezerwowanych dla faraonów, np. zwyciężania lub upokarzania wrogów Egiptu oraz z 2 ramkami nad głową.
Stawiane są także hipotezy, że po śmierci swego męża objęła tron jako Neferneferuaton.
Podobnie jak Echnaton pochowana została w jego nowej stolicy Achetaton (dosłownie horyzont Atona, obecnie: Tell el-Amarna). Jednak ich grób został prawdopodobnie przeniesiony potem do Doliny Królów. Przypisuje się dla nich grobowiec oznaczony jako KV55, gdzie znalezione szczątki zostały uznane za zaginione ciało Echnatona. W grobie jednak znaleziono jedynie szczątki matki Echnatona a ciało Nefertiti uznano za zaginione.
Po upadku kultu Atona i zemście kapłanów Amona z Teb większość posągów i inskrypcji jej męża została zniszczona lub zatarta. Z jej pamiątkami nie obchodzono się tak zdecydowanie, co może wskazywać, że to ona przywróciła stary kult.
Według pewnych wskazówek, skarby znalezione w grobie przedwcześnie zmarłego Tutanchamona mogły pierwotnie być wyposażeniem grobowców jego ojca i macochy. Jego złota maska nosi ślady przeróbek, a niektóre trumny chłopięcego faraona mają kobiece piersi i później dorobione skrzydła.
7 grudnia 1912 Ludwig Borchardt odnalazł w el Amarna piękne i bardzo dobrze zachowane popiersie królowej, zatail jednak ten fakt przed egipska służba starożytnosci (Supreme Council of Antiquities) i potajemnie wywiozł zabytek z Egiptu. Obecnie znajduje się w Muzeum Egipskim w Berlinie. Rzeźba ta, przedstawiająca głowę kobiety z piękną, długą szyją i z przysługującym faraonom nakryciem głowy, stała się jednym z synonimów starożytnego kanonu piękna. Obecnie rząd Egiptu ponawia próby odzyskania skradzionego dzieła
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz